|
Zhudan slobode shto je svi nude
Daju je u zavjetu, pa shta bude
Zhudan mira kom se ponadah skoro
Al’ on stizhe gorko i oporo
Zhudan pjesme i svekolike srec'e
Ko kad zakasni proljec'e – i hoc'e i nec'e
Zhudan chistog zraka i vedrine
I dana koji c'e brige da prebrine
Zhudan sna koji se iskrada
Iz mehke postelje
kada zvijezda pada
Zhudan bitka na javi
u kojoj rijech
nec'e da zaglavi
Zhudan samoc'e u nekoj pustoj shumi
Gdje otupe chula, olabave razumi
Zhudan ljubavi koju izgubih davno
Sve mi isprazno i do mora ravno
Zhudan pokajanja koje stizhe kasno
U poznu noc' i sablasno
Zhudan molitve koju ne zapamtih
a bjeshe sveta kao stih
Dok je zhudnje, ja i zhivim
Zbog nje patim, al’ joj se i divim.
Mostar, decembar 2005.
|