|
Ušančeno ne može
biti vrijeme;
ono nosi teret
i svoje breme.
Ne zna se put
kom vodi kraju.
Svako istrajava
u nekom beskraju.
Od juče do danas
Vrijeme konce vuče.
Nikad se ne zna
šta može da isuče.
Ne pita se kakve
čekaju zamke.
Neko leti nebom;
Neko grede porebarke.
Vječne suprotnosti
u dva smjera,
na dvije strane,
od juga do sjevera.
Ušančeno ne može
biti vrijeme;
ono nosi teret
i svoje breme.
Beograd, 29.4.2000.
|